Ik noem mezelf liever een omnivoor of een enigszins bewuste carnivoor. Of gewoon iemand die niet iedere dag vlees hoeft te eten, liever niet zelfs. Ik ben geen grote vleeseter, lekker vind ik het wel maar ik kan heel goed zonder. Soms heb ik weken dat ik grotendeels zelfs vegetarisch eet, soms eet ik in een week weer wat vaker vlees. Wat eet ik dan allemaal? Ik wissel af met tofu, bonen, geitenkaas, vis etcetera. Ik ben geen grote fan van kant-en-klare vleesvervangers, af en toe staan ze op het menu omdat ze wel lekker snel zijn. Naar verhouding vind ik de prijs te hoog voor de smaak.
Ik volg geen dieet. Ik hou van eten en ik hou van experimenteren. Zo eet ik graag 'courgette-spaghetti' omdat ik er minder snel honger door krijg dan normale spaghetti, en het is nog lekker ook (mits je courgette lust). Daarnaast werk ik graag een (zelfgemaakte) hamburger weg met een pilsje on the side. Ik eet en probeer letterlijk alles. Dat is lichtelijk overdreven. Bloemkool eet ik niet. Gewoon niet meer. Niet als ik het eten bereid althans.
Wat ik hiermee wil zeggen is dat ik niet echt geloof in extreme diëten, zoals 'raw veganism' waarbij je bijna alleen rauwe groente, fruit, noten en zaden mag eten of 'paleo' waarbij je veel vlees en groente eet en granen en zuivel mijdt. Want wat is nu echt gezond? Volgens iedere dieethype is uit wetenschappelijk onderzoek gebleken dat dit dieet nu écht het beste dieet ooit is. Maar weet je wat, ik geloof het niet (meer). Veel groente en fruit eten is natuurlijk heel gezond, en onbewerkte producten, recht uit de natuur, sowieso. Maar waarom moet het allemaal zo strikt? is dat gewoon om mensen ergens in te laten trappen? Laat granen staan en gij zult slank worden? Eet geen vlees en het vet smelt van je heupen af?
Ik zeg: laat je inspireren door het beste dat die honderden diëten allen te bieden hebben. Eet gewoon meer rauwe groente en fruit, eet vlees van goede kwaliteit en eet minder troep. Dan kom je al een heel eind. Zonder gedoe. Mijn 'dieetfilosofie' is gebaseerd op de regels van Michael Pollan In Defense of food: Eat food. Don't eat too much. Mostly Plants. Simpeler kan niet.
Ongelofelijk dat alle dieetgoeroes zoals Weight Watchers, Sonja Bakker, Atkins, Paleo en raw vegans nog steeds beter verkopen dan de goede oude Pollan met zijn tergend saaie doch doeltreffende geboden. Jammer genoeg eet ik nog steeds teveel troep (sorry Michael, m&m's groeien niet op het land, maar ze zijn wel kleurstofrijk-smakelijk, en paprikachips ook) maar daarnaast ook veel verse verse producten. En dat bevalt goed. Calorieën tellen, sapjes, pilletjes, drankjes, pak maar in en scheer je weg.
Pollan is een groot voorstander van het aanhouden van een traditioneel voedingspatroon. Dat heeft me laten inzien dat de andijviestamppot, gehaktballen, pompoensoep en huisgebakken friet met vis waarmee ik ben grootgebracht, prima zijn om te eten. Niet alleen voor het lichaam, maar ook voor de ziel. Omdat het echt eten is, van verse ingrediënten en met (moeder)liefde bereid. Het wordt een ander verhaal als de andijviestamppot met gehaktballen uit een magnetronverpakking komt. Daar zit geen liefde in, alleen e-nummers en muf ruikend plastic.
Michael Pollan heeft met afstand het allerbeste dieetboek op zijn naam staan. En hoe dat zo komt? Omdat het niet eens een dieetboek is maar een boek met een nuchtere en erg gezonde boodschap: geniet van je echte, huisgemaakte eten van hoge kwaliteit en let wat minder op de voedingswaarde. Zoals de mensen honderden jaren lang altijd gedaan hebben.
Oja, voor wie eten maar saai vindt, ik schreef ook nog iets over Adriaan van Dis.
Pff wie vindt eten nou saai?
BeantwoordenVerwijderenAlleen heb je hier geen boek voor nodig toch XD
Maar ik ben het met je eens. Gewoon lekker kanen en zolang je niet ziek bent of overgewicht hebt, zal het allemaal best wel prima gaan.