Verjaard en verloofd

Geloof het of niet. Gisteren, op mijn verjaardag, op 12-12-12, ben ik, Sophie, ten huwelijk gevraagd. Bam, jongens, mijn liefste lezers en lezeressen, ik ga trouwen. Gisteren waren we tevens vijf jaar samen en mijn geliefde had al sinds april dit jaar het idee dat hij met me wilde trouwen. De sneaky bastard. En ik heb ja gezegd, volmondig, zonder twijfel. Om vervolgens in huilen uit te barsten.

Een aanzoek, dat is niet niets, ik sta nog steeds te trillen op mijn benen. Ik had het totaal niet zien aankomen maar ik ben even ontzettend gelukkig. Ja natuurlijk wil ik trouwen, GRAAG.

We hebben besloten wel het type te zijn dat lang verloofd is, pas in zomer of najaar 2014 willen we elkaars 'echtgenoot en echtgenote' worden. Tot die tijd zijn we gewoon lekker verloofd, en dolverliefd, dat laatste is niet onbelangrijk natuurlijk.

Nu ben ik niet slechts 25 geworden (vanaf volgend jaar wens ik slechts te worden aangesproken met 25 + 12 maanden), ik ben ook nog eens verloofd. Met de mooiste ring ooit, waarvan ik vast 100000x ga vergeten dat ik die om moet doen (ik draag nooit sieraden) maar het geeft niets. Ik ben blij, ik ben gelukkig, ik ga trouwen, lieve wereld, ik ga TROUWEN.

Foto van de 'de ring' volgt nog, die moet op maat gemaakt worden want ik kan hem nu als duimring dragen. Hoera voor het hebben van semi-kinderhandjes!