dinsdag 28 augustus 2012

Waarom ik voorlopig geen e-reader wil

Het is zover, mijn ouders hebben een e-reader gekocht. Mijn ouders, die mijn boekhonger tot in den treure altijd hebben gevoed, die voor mij zonder blikken of blozen de 'Boektoppers' en 'Lijsters' bestelden, die iedere vakantie minimaal tien boeken meenamen, hebben een e-reader gekocht. Schoon genoeg hebben ze ervan, van al die boeken, stapels boeken, duizenden vellen papier. Ondertussen zijn ze met een heuse heksenjacht bezig, of beter gezegd: boekenjacht. Ze willen een groot gedeelte op bol.com zetten om te verkopen. Ik heb ze gewaarschuwd, al die oude jaren 70 dingen raken ze niet meer kwijt, al geven ze het gratis weg.

Ze doen het toch. Hun enorme kast met honderden boeken gaat langzaam maar zeker in rook op. Ze hebben er genoeg van, weg ermee. Niet meer nodig. Allemaal ruimteverspilling, onnodig papier, slecht voor het milieu en bovendien zinloos sentiment. Vasthouden aan oude herinneringen en voornemens. 'Ik lees heus nog wel eens dat complete werk van Kafka dat al dertig jaar in mijn kast staat.'

Nu hebben ze een e-reader, daar kunnen honderden boeken in die je met één klik kunt lezen. Vijftienhonderd boeken in één kastje ter grootte van een Hema agenda. Ze vinden het fijn, ze kunnen zelf bepalen hoe groot de letters zijn, handig met een bril. Ze hoeven geen zware boeken meer mee te slepen op vakantie, ze raken geen boeken meer kwijt, alleen maar voordelen.

Ik zie de voordelen maar ik wil er niet aan. Ik wil geen e-reader. Ik wil nog steeds mijn meisjesdroom vervullen: een enorme boekenkast tot aan de nok toe gevuld met echte boeken. Oude boeken, nieuwe boeken, mooie boeken, lelijke boeken, witte kaften, zwarte kaften. Een e-reader staat die droom alleen maar in de weg, hoe handig het ook mag zijn. Ik wil er niet aan. Voorlopig niet. Misschien over dertig jaar als ik mijn eigen boekenkastdroom heb laten uitkomen. Wellicht heb ik er dan ineens genoeg van, net zoals mijn ouders, weg ermee.

Maar nu kijk ik met liefde naar mijn immer kleine, doch uit zijn voegen groeiende boekenkast met stapels echte boeken. Wiens ruggen ik aai en woorden ik in mijn hoofd zie. Waar ik aan kan ruiken en koffievlekken in kan maken. 

Nee, dat is waarom ik geen e-reader wil, ik vind echte boeken gewoon nog veel te leuk.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten