High tea bij High Tea & Co te Grave

Deze zondag ging ik eens mijn huis uit. Sterker nog, ik verliet zelfs Nijmegen door aan de andere kant van de Maas plaats te nemen. In Grave welteverstaan. Grave, ik was er al duizend keer geweest maar tegelijkertijd nog nooit. De bus die ik vroeger altijd nam, de 99 tussen Uden en Nijmegen, stopt halverwege in Grave bij het busstation. 
Vorig jaar had ik voor mijn verjaardag een bon gekregen voor een high tea. Het werd tijd om deze eens te gebruiken en de keuze viel op High Tea & Co in Grave.

We kwamen binnen in een pittoresk ogend, wit pandje met veel houten en rieten meubels. Gezellig, en echt country-Engelsachtig. Een high tea moet je ook niet willen in een kille hipstertent. Gezelligheid, Engels, Schots, Hyacinth Bucket (pardon: BOUQUET). Dát willen we graag. Herinneringen aan Britse series met vrouwen in bloemetjesjurken en een stiff upper lip, die hun pinkjes omhoog tillen als ze aan hun thee nippen.

En zo was het ook! Het eten viel totaal niet tegen. Ik voelde me bijna brits. De aardige dame vertelde ons we eerst een hartige gang voorgeschoteld zouden krijgen: een mozzarella-tomatentaartje, mosterdsoep met gerookte zalm, groentechipjes en sandwiches met brie, walnoten en mosterd-dillesaus en eentje met gerookte zalm en dillesaus. Heerlijk! En dit natuurlijk allemaal onder het genot van een kopje thee. Ik heb rooibos, groene en citroenthee gedronken, allemaal heerlijke, biologische, kwalitatief goede theetjes.

Daarna de tweede gang, de zoete gang. Hier had ik enorm naar uitgekeken als hardcore toetjesliefhebster. We werden wederom niet teleurgesteld. Zo stonden er versgebakken scones met clotted cream en frambozenjam op tafel, vergezeld door een vrolijk assortiment met onder andere warme chocoladecakejes (!!), frambozenkoekjes en een chocoladelolly. 

De high tea was dus prima bevallen en zeker voor herhaling vatbaar. Tip van de dag: zorg dat je heel veel honger hebt voordat je een high tea gaat doen. Mijn geliefde dacht dat hij slechts thee ging drinken met wat cupcakes en bonbonnetjes. Boy was he wrong! Propvol zaten we, voor avondeten was geen plek meer. Als ronde tonnetjes wurmden we ons weer in de auto. Geeft niets, het was lekker, het was smullen. De foto met mijn gulzige glimlach vertelt genoeg.

Zo zie ik mezelf het liefst, omringd door eten!