Mijn vader, de groene VVD’er

De verkiezingen zijn net geweest en de stemgerechtigden des lands hebben gestemd. Al sinds ik een kind was vond ik de verkiezingen leuk. Het allerleukst vind ik stemmen. ’s Ochtends sta ik al verlekkerd te kijken naar mijn stempas omdat ik eindelijk weer mijn macht kan uitvoeren, gevoelsmatig dan. Hoe vaker ik stem, hoe leuker ik het vind, ook al is vaker stemmen een slecht teken, ik blijf het leuk vinden. En na het stemmen volgen de eindeloze discussies over mogelijke formaties. Heerlijk, leven in een coalitieland als Nederland.

Mijn ouders zijn net als ik erg into politiek. Mijn moeder heeft het begrip 'zwevende kiezer' uitgevonden. Een betere term is 'schizofrene kiezer'. Wat mijn moeder stemt is iedere keer een verrassing, dit jaar heeft ze weer VVD gestemd, vorige twee keren was het Partij voor de Dieren en daarvoor twijfelde ze tussen Groenlinks en CDA. Mijn vader stemt meestal VVD.  Mijn vader is echter allesbehalve het prototype VVD-stemmer. 

Wie denkt aan de VVD denkt niet echt aan duurzaamheid en milieubewustzijn, dat gaat niet samen met zogenaamde rechtse hobby's als 130 rijden en jacuzzi's bouwen. Mijn vader laat zien dat het anders kan, hij is namelijk rechts én groen. Een milieubewuste VVD’er, een liberaal met linkse hobby’s. 

Zo hebben mijn ouders jarenlang een groentepakket gehad bij een biologische boer. Milieubewust geteelde seizoensgroente van de Nederlandse grond. Niets geen paprika’s uit Guatemala, voor mijn ouders échte vaderlandse groente. Daarnaast vliegen ze vrijwel nooit en hebben ze hun twee auto’s ingeruild voor één Toyota Aygo. Een hippieautootje bij uitstek. Mijn ouders zijn altijd milieubewust geweest: afval scheiden, deuren en ramen dichtdoen, licht uitzetten, geen afval op straat gooien, niet te lang douchen, ik vind het allemaal heel normaal.

Nu hebben ze de ultieme milieudaad bij het woord gevoerd. Ze hebben zonnepanelen laten aanleggen op het dak. Helemaal uit eigen zak, gewoon voor het milieu. Mijn vader, geobsedeerd door alles dat te meten valt, kijkt nu constant hoeveel energie hij heeft opgewekt en hoeveel hij heeft verbruikt. Mijn vader houdt niet van 130 rijden op de snelweg in een benzineslurpende pooierbak, vindt veel vlees eten onzin en geeft niets om jacuzzi's. Mijn vader stemt rechts maar zijn hobby's zijn linkser dan links.

Als je dit zo ziet, waarom kan groen in Nederlands niet samengaan met rechts? Zijn we niet allemaal een stuk milieubewuster dan pakweg twintig jaar geleden, zowel onze rechtse als linkse medemensen?

Is het ook niet vreemd dat liberalisme in de Nederlandse politiek nooit samen lijkt te kunnen gaan met milieubewustzijn? En waarom moet je als groene ook altijd socialist zijn?Niet iedere stemmer met rechtsere voorkeuren geeft niets om het milieu. 
Een betere economie kan wellicht wel samengaan met duurzaamheid, waarom moet het een het ander uitsluiten? Ik ben voor economische groei, mét oog voor duurzaamheid. Ook een rechtse bal kan een vegetariër zijn en afval scheiden is voor iedereen een kleine moeite tegenwoordig. 
Een groene kan prima 130 rijden. Ik als duurzamere D66 stemmer geniet stiekem van flink van gaspedaal intrappen op de snelweg, en ik ben vast niet de enige 'linksere'. 

Mijn vader vertrouwde me toe, nadat hij trots de zonnepanelen had laten zien, dat hij een nieuwe politieke partij wil oprichten: Groenrechts. Wie weet wordt het een enorm succes.

P.S.: wil ik een olijk plaatje googelen, bestaat er verdorie al een Groenrechts! http://www.groenrechtsnederland.nl/ Daar gáát mijn vaders politieke carrière!